Gdy w Noc Duchów przechadzasz się po leśnej gęstwinie w poszukiwaniu pokarmu, zauważasz coś dziwnego. Z jakiegoś powodu na ruinach stoi odbudowany bar. Podchodzisz bliżej i zauważasz, że w środku pali się światło, a wilki dyskutują z zaangażowaniem. Do Twojego nosa dociera też zapach dyniowych przysmaków i rozgrzewającego alkoholu. Podchodzisz do okna, po czym zaglądasz do środka, by upewnić się, że nie śnisz. Od razu zauważasz duży bar pełen trunków, a za ladą barmana Alojzego. Dobrze zbudowany, sporej wielkości wilk stoi w milczeniu i dokładnie przeciera ścierką szklanki. Odsuwasz się od okna, rozmyślając. Na zewnątrz chłód i ciemność, a w środku budowli zdawało się być bardzo przyjemnie. Podjęcie decyzji nie zajmuje ci nawet chwili. Wchodzisz do baru.
Widzisz miejsca do siedzenia z wygodnymi poduszkami, kufle pełne piwa w łapach zebranych wilków oraz pękate beczki z winem, czekające pod ścianą na swoją kolej. W powietrzu unosi się ciężki zapach dymu ze świeczek porozstawianych po całym pomieszczeniu. W ramach dekoracji znaleźć tu można także dynie, wielokolorowe liście, pajęczyny i wiele innych typowo jesiennych ozdób. Decydujesz się tutaj zostać, choć wciąż coś nie daje ci spokoju. Nie potrafisz powiedzieć, czy chodzi o sufit pełen śpiących nietoperzy o wyjątkowo długich kłach, czy też niepewność po czym barman wyciera ślady na szklance.
