Wolv PBF

Tu, gdzie skały były zbyt twarde by rzeka mogła je wypłukać, utworzył się wysoki, skalny próg. Hektolitry wody gnają w dół, z miażdżącą siłą opadając ku zbiornikowi u podnóża wzniesienia. Wszystko to okrywa gęsta mgła, w której nieraz obserwować można tęczę. Wodospad i jezioro pod nim objęte są szerokimi ramionami zielonych wzgórz stanowiących próg nizin, na których rozlewa się rzeka.

Na tych terenach obowiązuje całkowity zakaz porywania.

Midori

Craite przechadzała się o ziemiach niczyich, z ciekawością przyglądając się wodospadowi. Usiadła na ziemi, parę metrów przed skalnym progiem, co by nie ryzykować tego, że się potknie i przewróci.

Leśny wilk przybył nad wodospad. Po ciężkim trudzie i znoju udało mu się wrócić do swojej krainy! Uśmiechnął się pod nosem . Nagle zobaczył nieznana wilczycę.
— deloi moi — przywitał się i delikatnie skłonił.

Odwróciła łeb i spojrzała na nieznajomego wilka. A i słow "deloi moi" nie kojarzyła, być może to coś podobnego do "salve"? Pewnie zaraz się dowie.
— Salve! — Powiedziała pogodnie, kiwając mu łbem z uśmiechem — Sądziłam, że spotkam tu więcej wilków... Jestem Craite, a ty? — Zagadnęła go, mając nadzieję, że jej kły i pazury go nie odstraszą.

Midori

— Jestem Midori — przywitał się z uśmiechem — Słyszę że jesteś z klanu Ognia — dodał przyglądając się nowej znajomej. Śnieg delikatnie prószył na futerka. Raczej mało rzeczy było w stanie go odstraszyć. Nie był już młodzikiem ale powiedzmy że był w sile wieku.