Wolv PBF

Wilk był cały mokry! Dosłownie mokry jak szczur... choć przy tym z pewnością wyglądał dość seksownie i apetycznie — był jak młody bóg... I te włosy, którymi wstrząsnął w spowolnionym tempie, pozostawiając na jej nosie 'rosę' z nich...
Później się zaśmiał oczywiście, bo zabawa była fajna i w towarzystwie jej...
Elbae. NAJDROŻSZEJ. UKOCHANEJ DAMY, jego serduszka.
Oh... Wtem go przegłaskała... Była taka słodka...
— Czy... Zechcesz wybrać się ze mną na randkę? — Objął jej obie mniejsze łapki — swoimi większymi. Mówił z powagą na pysku i nadzieją też.

Dzieciak wił się w brzuszku mamy, co jakiś czas kopiąc ją to w lewy, to w prawy jajnik — to w ścianę brzuszka... Był niecierpliwy powoli, mimo iż na tej fabule jest dość małą fasolką...
Adriel wyrośnie na silnego samca, bo już jego mocne geny ADIRELA, dawał o sobie znać, o!

Oh... Nie miał... ale może zaraz mieć? Preferował dość przyjazne ziemie, bo te Klanu Natury...
— Nie mam nic przy sobie, więc zaproponuje klasycznie bar... ale nie przejmuj się innymi. — Nie chciał by tak było...
— Za zgodą barmana, przygotuję coś sam, co Ty na to, moja śliczna? — Chciał by wyszło jak najlepiej... Westchnął cicho, z nadzieją patrząc na Elbae — swoją najsłodszą walentynkę...

— Zatem, chodźmy moja Królowo... — Pocałował ją jeszcze w rączkę i ruszył przed siebie, prowadząc swoją piękną damę do jednej z knajp...

/zt.
Elbae

Wpadła popływać w ciepłej wodzie, pośród małego skrawka tropików, stanowiącego enklawę na środku pustyni. Czemu? Bo tak, bo w KK zimno, a ona nie lubi zimno.

Nie wiedzieć czemu, ale Dantalion tu przywędrował... Kto wie? może w tym samym celu, co Layla Amani? ale... z drugiej strony. Sam nie wiedział.
Klan Cienia to taki brzydki Klan. Czasem trzeba zawiesić oko na czymś ładnym... Hmmmm... Nie od razu ją dostrzegł, bo miał klapki na oczach.

Cieszyła się pływaniem pod wodą, aż nie wypłynęła na powierzchnię na środku jeziorka, zarzucając włosami, niczym w reklamie szamponu. Ależ ona była zadowolona, jej twarz promieniała w zachwycie.
Przetarła ślepia unosząc się na powierzchni i rozejżała się dookoła, czy ktoś jej nie podgląda.

Gapił się zza krzaka.

Dantalion ma krótkiego, że podgląda!
Niuchnęła i wywęszyła znajomy zapach dość szybko. Zmarszczyła gniewnie brew i zawołała. — Długo Cię nie widziałam, kochasiu Ty... Tyyy.... — Ale nie umiała zlokalizować drania wzrokiem. — No wylaź noooo. —

Wychynął pewnie zza tego krzaka... — Co tu robisz? dlaczego tak seksownie zarzucasz włosem? w spowolnionym tempie? — ŚWIAT KURKA zawirował...
Podszedł jeszcze bliżej, by się jej przyjrzeć. — To Ty! Lani... — Tak ją niegdyś nazywał.

Zadziornie się uśmiechnęła. — O, to jeszcze o mnie nie zapomniałeś? Może nawet wciąż Ci się podobam? — Przeczesała mokre włosy łapą i choć prezentowała się kobieco, zachowanie jej to zupełnie inna bajka. — Odwróć się, bo dostaniesz w łeb. — Jęknęła z udawanym wyrzutem i popłynęła do brzegu. Oglądanie jej, jeszcze mokrą, tuż po wyjściu z wody, byłoby zbyt e.r.o.t.y.c.z.n.e., a on ma za małego jest za mały na takie widoki!

Nie czuł tego jej męskiego zachowania... a może... może... ale z drugiej strony? Baby często traktował z góry, jak gorszy sort — choć były nieliczne wyjątki... w tym niezbyt kobieca z charakteru Lani.
— Pfff... boję się, jak ch*j... — Zaśmiał się krótko... Ah... te zaczepki... W sumie coś mu się przypomniało... Sama miała za małego! co to za takie!!!

O, stawiał jej wyzwanie! Na moment rozdziawiła oczy, potem zatrzypotała rzęsami zaczepnie, a na koniec pokazała język. Wszystko w jednym pakiecie.
Wylazła z wody, otrzepała się i mogła podejść do swojego chłopca. — Miło mi Cię widzieć... — Udawała kokietkę, dopóki nie stała naprzeciw niego i nei zdzieliłą go w ryj łapą. — Zdrajco. — Burknęłą z napuszonymi policzkami. — Czuć od Ciebie inną babę... i kilka zamordowanych osób... Nie, czekaj... kilka bab? Bardzo młodych... Coś Ty robił przez ostatni rok? — Mniej złość, a bardziej ciekawość okazała, próbując rozgryźć zagadki swojego kochasia.

No... to... Chyba musiała trochę stanąć na tych łapach by sięgnąć do jego mordy... Hah... — Zdrajco...? — Posmutniał na moment, choć może jednak udawał...? Przecież emocje to klęska, ich okazywanie. ŻAŁOŚĆ...
— Miałem partnerkę. Miałem... i mam... szczeniaki? — Odsunął się nieco od niej. Dostał po mordzie... Ah...

Zmrużyła ślepia i burknęła zła. — Nadal z nią jesteś? Zajmujesz się nadal dziećmi? — A do tego marszczyła brew! Bardzo chciała wiedzieć, czy wciąż jest zajęty i czy powinna znów go walnąć! Swoje kapcie zostawiła w KK, nie mogła ich użyć... jaka szkoda. Następnym razem przyjdzie uzbrojona! >:C

Heh... — Nie jestem z nią, bo wypomniałem jej pewną rzecz i zerwaliśmy... — Wzruszył barkami... Wciąż go to bolało... Ale ponoć czas leczy rany, nie? — Dzieci... to nastolatki, które mają już swoich mistrzów. — Nie musiał się, więc nimi zajmować. Zrobił swoje...
Sięgnął do plecaka i wyjął 'złoty flet' i zaczął na nim grać... Przerwał... — Podoba Ci się? — Flet wydawał dźwięki pierdów, tym razem~

OPIS:
Złoty flet
cudowny złoty flet, bogato zdobiony. No po prostu przespaniały. A może spróbujesz na nim zagrać?
Jeśli spodziewasz się pięknej muzyki, to spodziewaj się dalej. Flet wydaje z siebie jedynie odgłosy pierdnięć lub przerażające wrzaski lisów.

No, to nieco rozjaśniło ciemność w jej głowie. Czy to nie dziwne, że ona jako księżycowy, miała nieco więcej cienia, niż najciemniejszy cienisty? Masło maślane, prlrplrplr
Uśmiechnęła się kącikiem pyska i skomentowała jego starania. — Ujmę to tak... — Obeszłą go w taki sposób, by stanąć przy jego boku, bliżej dupy i chwyciła za jego flet, nieco za mocno. — Puść tę swoją fujarkę, to ja puszczę Twoją. — Ha! Miała go w "Garści", hahaha!
— To ten, powspominamy zeszłoroczne walentynki? — Puściła mu w powietrzu buziaka.